Jammer dat zo'n week zo vroeg moet eindigen, maar omdat de terugreis naar Athene zolang duurt en de vlucht naar huis al vroeg in de ochtend is, zit er niet anders op. Wel een mooie gelegenheid om de Acropolis te zien.
Hier het verslag van de juffen:
Volgens het programma hoefden we vrijdag pas om 10.00 uur op school te zijn voor de afscheidsceremonie, dus om 9.30 uur klaarstaan! Om 8.05 uur ging de telefoon: Elsa,met de mededeling dat het om 8.30uur verzamelen was. Hadden we maar niet eerder weg moeten gaan op de party! Beetje stress, gelukkig waren de koffers al gepakt. Ietwat verlaat zijn we op school aangekomen.
Na de evaluatie op papier,werden we de toneelzaal annex gymzaal ingedreven. Hier was de “ceremonie protocolaire”: het uitreiken van de certificaten, bedankjes en speeches.
Daarna de optredens, waarvan dat van Herma natuurlijk het hoogtepunt was!
We hadden ook nog een korte act met z’n vieren. Vanwege de lintjesregen in Nederland met Queensday hebben we een aantal mensen gedecoreerd. Voor de dames ( in totaal5) waren er kroontjes en voor de heren oranje Hawaiislingers. Erg leuk vonden we zelf. Ook de zaal reageerde enthousiast!
Tegen 11.30 uur begonnen we een beetje zenuwachtig te worden, want de “final Sirtaki” hield maar niet op.
Om12.50 uur vertrok de bus en de koffers moesten nog opgehaald worden in het hotel.
Natuurlijk is het allemaal gelukt, maar als Nederlander wil je toch iets eerder zijn en niet op het nippertje!
Uitgezwaaid door Elsa, Kostas en vele andere docenten,gastouders en leerlingen vertrokken we keurig op tijd. De reis duurde iets langer,aangezien de bus wat vaker stopte om mensen in en uit te laten. Toen pas kwamen we er achter dat op onze kaartjes het stoelnummer vermeld stond. Een meneer wilde perse op de stoel van Gérard zitten!
Aangekomen bij het busstation in Athene,zijn we met één taxi naar het Apollo Hotel gegaan. Het paste net ! Na een drankje op het dakterras, met uitzicht op de Acropolis, zijn we met de metro het oude centrum gaan bezoeken.
Athens by night is zeer de moeite waard. Volgens mij hebben ze daar nog meer schoenenwinkels dan in Breda! Op zoek naar een Italiaans restaurant voor een pizzaatje of een pasta. Helaas niet gevonden, dus weer gyros en souvlaki. Noah en Lotte hebben ons veilig met de metro terug naar het hotel geloodst. Onderweg vielen we nog in een kleine happening: om 22.30 uur op vrijdagavond verzamelen alle fietsliefhebbers zich op een bepaald punt in de stad. Na het startschot,onder luid gejuich,met veel fietsbelgerinkel vertrok de groep van ongeveer 500 fietsers. Het drukke autoverkeer lag even stil.
Op het dakterras wilden we nog even genieten van de verlichte Acropolis: een prachtig plaatje. De ober daar is zich helemaal wezenloos geschrokken van een gillende Lotte en Noah. Beide dames waren geschrokken van het woordje “boe” toen ze op het terras verschenen en barstten in een soort keukenmeidengegil uit! Toen de rust was weergekeerd zijn we gaan slapen. Het verkeer in Athene bestaat ’s nachts voor 80% uit taxi’s. Iets heel anders dan het rustige straatje in Amaliada waar ons hotel aan lag.
Kalinichta!
.jpg)
