SP Dag 7: Terug naar huis

De conferentie in Spanje is voorbij. Het is een vermoeiend periode geweest die snel voorbij is gegaan. Gelukkig liggen de conferenties in het volgende schooljaar verder uit elkaar. Dan hebben we meer tijd tussendoor om alles voor te bereiden en ook om het te laten bezinken.

Hier volgt het laatste verslag van Meneer Mertens en Meneer Abrahams:

Gister hebben we het grootste deel van de dag besteed aan de terugreis. Stipt op tijd waren we op het treinstation van Sevilla. Désiree werd gebracht door Miriam en de docenten door Jose Manuel. Niek en Paco hadden de taxi willen nemen, maar besloten om toch maar met de bus te gaan, omdat er geen taxi te vinden was. Om klokslag kwart over één kwamen zij ook op het station aan. Een groepsfoto en een laatste knuffel of hand en we gingen naar het perron.

Eveneens stipt op tijd vertrok de Renfe naar Madrid. De Renfe is een snelle trein, vergelijkbaar met de HSL, die binnen Spanje de grote steden met elkaar verbindt. Binnen 2 uur en 20 minuten waren we in Madrid, toch al snel zo'n 400 km met deze trein, terwijl je er over de weg al snel 530 km aan kwijt zou zijn. Ter vergelijking: de Roemenen gingen met de bus en zouden er ongeveer 6 uur over doen. Het was erg relaxed in de trein, ruime plaatsen, bar aan boord. 

Op het station van Madrid was de overstap achteraf snel geregeld. We namen de trein - voor een groot deel ondergronds - naar het vliegveld en van daaruit de bus naar de juiste terminal. Perfect op tijd vertrok het vliegtuig van de KLM om ons naar Amsterdam te brengen. We kwamen daar zelfs 20 minuten voor schema aan; om half elf raakte het landingsgestel de grond. De moeders van de leerlingen, juffrouw Van Zon en de vriendin van meneer Abrahams stonden ons op te wachten. Het was erg plezierig om hen weer te zien! 

Met het busje van school reden we naar Breda, waar Mick ons aan de schoolpoort op stond te wachten om zijn Désiree te begroeten.

Wat deze week erg op is gevallen, is de manier van organiseren daar in Spanje. Niet alleen op de school, maar eigenlijk in heel Spanje. Er mag en kan erg veel en dat merk je overal op straat. Het is er allemaal een stuk slordiger (meer kapot, afgebladderde verf, gesloten winkelpanden, onkruid, wiebelende stoeptegels en zo) dan bij ons. Wat ook opviel, is dat er enorm veel 'zwervers' of daklozen op allerlei manieren aan geld proberen te komen. De een zit te bedelen, de ander snuffelt in afvalcontainers naar verkoopbaar goed, een derde speelt gitaar voor zijn eigen goede doel en nog weer een ander probeert pakjes zakdoekjes te verkopen. Het gaat - financieel gezien - al lang niet goed in Spanje en dat is te merken ook.
Erg prettig de afgelopen week was het gezelschap waarin we verkeerden. Niek en Désiree zaten in erg prettige gastgezinnen en waren erg tevreden over de andere leerlingen. Wij zaten in een prima hotel en hadden met de meeste andere docenten een plezierig contact. Het is dan wel vreemd te beseffen dat je al die mensen, waarmee je een week lang een heel intensief contact hebt gehad, waarschijnlijk van je leven niet meer zult zien...
Sevilla is voorbij, I'm "gappy"!
Groeten,
Meneer Eric Abrahams en Meneer Hans Mertens

SP Dag 6: Time for Flamenco

Het is al weer de laatste dag van de conferentie. Tijd voor evaluaties, certificaten, zang, dans en afscheid.

Hier volgt het verslag van meneer Hans Mertens en meneer Eric Abrahams:

Vandaag - vrijdag 11 mei - was de laatste officiële dag van de Comenius-conferentie. In de vroege ochtend vertrokken we - zonder koffie - naar een beursgebouw voor een hele bijzondere beurs. Scholen uit Sevilla waren daar namelijk aanwezig met een stand en in elke stand waren experimenten opgesteld die de bezoekende kinderen konden uitvoeren. Hergebruik van gebruikte materialen was het thema en het was verbazend hoeveel verschillende, leuke experimenten gedaan konden worden. Van heel simpel (een tekening via een spiegel natekenen) tot aardig complex (met behulp van spuiten en pvc-leidingen een hydraulisch systeem in elkaar zetten). Uiteraard was ook Las Aguas, onze gastschool, aanwezig. Zij hadden voor de beurs een menselijke cel nagemaakt, zo'n vijf miljoen keer vergroot. Lange strengen met kleine bolletjes (die vetbolletjes voorstellen) maken de celwand. De celkern was er in opgenomen, opengewerkt. Wat bundeltjes chromosomen om de celdeling te laten zien enzovoort. Aan de buitenkant kon je zelfs zien hoe de cellen infecties afbreken.

Expositie

Na een ronde over de beurs vertrokken we - zonder koffie - naar Las Aguas, waar we - zonder koffie - aan de farewellparty begonnen. Een van de leerlingen speelde drie typisch Spaanse nummers op de piano. Daarna speelde een leerling en zijn broer - een professioneel flamencozanger - vier nummers flamenco, de muzieksoort waar Spanje bekend van is. Bij het laatste nummer dansten vier leerlingen de flamenco, compleet in flamenco-jurken en een grote bloem in het haar. Aansluitend was er een pauze - zonder koffie - om daarna de certificaten uit te kunnen reiken. Dat certificaat toont aan dat we inderdaad aan het project hebben deelgenomen namens 'Holand'. Meneer Mertens en meneer Abrahams kregen ieder een fles Andalusische wijn en een map met verschillende recepten en andere informatie over de afgelopen week. Uiteraard hadden alle deelnemende landen ook bedankjes voor de twee organisatoren. Voor Cornelio (adjunctdirecteur) was er een mooi horloge. Dat horloge was toepasselijk stilgezet op negen uur, omdat hij de docenten altijd stipt op die tijd op kwam halen bij het hotel. Voor José Manuel (directeur) was er een mooie pen, omdat hij elke dag van alles regelde en daarbij veel aantekeningen maakte. Toen de tijdstippen van vertrek nogmaals waren doorgenomen, was het officiële gedeelte van de conferentie voorbij. Een beetje teleurgesteld verlieten ook Niek en Désiree de zaal. Zij hadden zich bij een 'party' toch wat anders voorgesteld...

Certificaten

Vanaf half drie had iedereen de gelegenheid om koffie te drinken, te lunchen, cadeautjes te kopen voor het thuisfront of wat dan ook. De docenten en groupe en de leerlingen met hun gastkinderen. In de warme binnenstad was het niet vervelend om de verkoelende winkels in te gaan of op een schaduwrijk terras neer te strijken. Sevilla heeft een grote binnenstad met veel winkels. Als je er op let hoeveel zaken er gesloten zijn (en dan niet vanwege de siësta), besef je pas hoe hard ook hier de crisis toe aan het slaan is. Er trokken vandaag verschillende processies door de smalle straten van de binnenstad, om het Heilige kruis te vereren. De meimaand is daarvoor aangewezen. Een groep van twintig jonge mannen draagt een groot altaar in hun nek, dat rijkelijk is aangekleed en versierd. Daarop staat een groot kruis met talrijke grote kaarsen. In ganzenpas beweegt de groep zich voort, achtervolgd door een fanfare.

Flamenco

Die avond was er voor de docenten een gezamenlijk diner - zonder koffie -, op uitnodiging van de school. We zijn naar een Marokkaans restaurant geweest. In Spanje zijn namelijk nogal wat invloeden uit dat Arabische land merkbaar, vooral ook in de keuken. Een buikdanseres gaf de avond een bijzonder tintje. Na de 'minthy marocco'-thee zijn we naar een flamenco-bar geweest. Daar werd muziek in de verschillende flamenco-stijlen gespeeld. Zelfs 'Hey Jude' en 'The pianoman' klinken in flamencostijl best aardig. Enige fout die wij hadden gemaakt, is denken dat Flamenco altijd gepaard gaat met de danseressen, maar dat is dus niet. Flamenco is de naam voor de muziekstijl. Dat was zowat het laatste wat we geleerd hebben deze week. Na afscheid genomen te hebben van de Roemenen, de Turken, de Letten en de Fransen (zij vertrekken in de nacht) zijn we gaan slapen. Vanmorgen stonden we al weer vroeg op om ook afscheid te nemen van de Lithouwers en de charmante Grieken. Nu iedereen vertrokken is, zijn alleen de Hollanders nog in Spanje. Onze trein vertrekt om kwart voor twee in Sevilla en onze vlucht om kwart over acht in Madrid. Tegen de klok van elf uur zullen we - als alles goed gaat - landen op Schiphol. Saludar! Meneer Mertens en meneer Abrahams

SP Dag 5: Cordoba

10 mei is een prachtige dag geworden. Eerst het goede nieuws dat Meneer André van Veen goed aan het herstellen is en geen verdere behandeling meer nodig heeft. Dan de uitnodiging voor het huwelijk van Meneer Eric Abrahams op 9 juni. Tenslotte nog een mooi verslag van onze delegatie in Spanje.

Verslag van Meneer Eric abrahams en Meneer Hans Mertens:

Vandaag is alweer de voorlaatste dag hier in Spanje. Wat gaat het allemaal toch snel. Ook vandaag is het weer weer erg goed, al zou de verwarming af en toe wel wat lager mogen.
Er stond vandaag een bezoek aan Cordoba op de agenda. Met een touringcar zijn we daar heen gegaan. Onderweg hebben we eerst Italica bezocht. Dat is een oude Romeinse ruïne van een dorpje en een arena. Er is niet veel meer van over dan verhalen. Véél verhalen, leerden we van de geschiedenisdocent die erbij was. Vooral hij was erg enthousiast over alles wat er allemaal niet meer te zien was.
Daarna vertrok de bus door het mooie Zuidspaanse landschap richting Cordoba. Veel bergen, veel graanteelt en op de top van een van de heuvels stond het silhouet van de bull, een grote stier. 

Na een tocht van een dik uur, waren we in Cordoba. De moskee van deze Andalusische stad stond als hoogtepunt op het programma. Het blijkt dan al weer snel hoe georganiseerd alles in Spanje gaat, want het leverde aardig wat hoofdbrekens op, voordat iedereen betaald had en een entreekaartje had gekregen. Gelukkig was het op de vijverrand goed toeven, en kon meneer Mertens zijn banden met de Griekse leerlingen aanhalen. En toen konden we eindelijk naar binnen.

De moskee is een geweldig groot gebouw, met erg veel pilaren en gewelven. Wie binnenstapt, kan niet vermoeden dat midden in de moskee een katholieke kathedraal is verrezen. Een wereld van verschil: de donkere moskee met de lichte kathedraal. De oorzaak en het gevolg van deze 'twee-in-één'-tempel is door de geschiedenisdocent in dik twintig minuten lang en bondig uitgelegd.

Na een heerlijke lunch volgde een wandeling door de stad. Veel smalle straatjes, dat een positieve invloed heeft op de temperatuur die er heerst. Een tropisch klimaat. Door alle hoekige straatjes, bleek het erg lastig te zijn om de hele groep bij mekaar te houden. Maar uiteindelijk zat rond zes uur iedereen toch weer in de bus terug naar Sevilla. Een lange dag, met veel verschillende indrukken. Alleen een heerlijke maaltijd rest ons nog. Daar hebben we een mooi glas geheven op de gezondheid van André van Veen.

Saludar!
Sénor Enrico Abrahams en Sénor José Mertens

SP Dag 4: Water en zee

De temperatuur is weer hoog in Spanje: meer dan 25 graden Celsius in de ochtend. Zitten wij hier in het benauwde Nederland met iedere keer als ik buiten kom een stortbui op mijn hoofd. Ik krijg bijna medelijden met onze delegatie als ik het verslag lees :).

Desiree en Niek zijn helemaal in het Spaanse opgegaan. Ik dacht bijna dat ze verdwenen waren, maar zonet heb ik de eerste regels van Niek gekregen, daar zullen we het voorlopig mee moeten doen.

Vandaag was het heel leuk alleen een beetje te warm. Het zeewater was weer heel koud. Voor de rest wat het goed en leuk.

Hier het verslag van meneer Abrahams en meneer Mertens:

Vandaag, woensdag, was het een meer relaxte dag. Niet zoveel lopen, in elk geval. Met een touringcar zijn we op pad geweest. Eerst naar een experimenteel onderzoeksstation voor waterzuivering. Op verschillende manieren wordt er geprobeerd om het afvalwater van een dorp van zo'n 2300 mensen zo 'economisch' mogelijk weer te zuiveren. In verschillende proefveldjes wordt gekeken of de natuurlijke manieren of de biochemische manieren het meest geschikt zijn en welke combinatie hiervoor moet worden gemaakt. Een Spaanstalige brochure maakt veel duidelijk. Petjes en zonnebrand beschermden ons tegen de nu al felle zon en het is pas tien uur in de morgen. Afzien!

Daarna vertrekt de bus naar een grote kapel aan de rand van een lagune. Rondom de kapel staan vele huizen, maar de meeste zijn niet bewoond. De kapel is zeer beroemd in Andalusië vanwege de Mariabedevaarten aan het einde van de meimaand. Vanuit de hele streek komt men dan naar de kapel om Maria te vereren. Dat doet men met de auto of op de traditionele manier: per paard. Vandaar dat alle straten er onverhard zijn, ter bescherming van de hoeven van de paarden. In die periode is het een drukte van belang in het spookdorp, nu is het er nagenoeg uitgestorven, op wat toeristen na. In de lagune huizen flamingo's. Vanaf de rand van de lagune zijn ze goed te zien met een verrekijker. Bovendien is het er lekker zitten om te lunchen.

Désiree en Niek zijn intussen druk aan het communiceren met leerlingen uit andere landen. Vooral met enkele Franse kinderen zijn veel contacten en dat is goed om te zien. De Fransen hebben namelijk geen gastgezin en zijn dus van andere kinderen afhankelijk om Engels te praten. Dat gaat nu steeds beter,  mede dankzij de twee Hollanders. Onze busreis vervolgt naar een nationaal park. In het park woont de Spaanse Lynx, maar we hebben geen lynx gezien. Ook geen rechts. Midden in het park staat een vrij nieuw paleis, gebouwd in 1960. Er huizen veel vogels, met name zwaluws, rondom het paleis. En dan is het eindelijk zo ver. De bus zet koers naar het strand. Volgens José - de Spaanse directeur - moet het water er heerlijk zijn om te zwemmen, maar aangezien het in Zuid-Spanje ook pas enkele dagen boven de 25 graden is, hebben wij onze twijfels. En het blijkt aardig te kloppen. Meneer Mertens probeert onze gids duidelijk te maken dat de normale watertemperaturen voor Zuid-Spanje op dit moment - na enkele warme dagen - nog lang niet behaald zal zijn. En hij heeft gelijk. Het zandstrand is lekker warm, maar het water is nog erg koud. Toch deed een frisse duik wonderen.

Inmiddels zijn de kinderen weer bij hun gastgezinnen en zijn de docenten weer in het hotel. Dag drie van de conferentie zit er nagenoeg op. 

Saludar! Enrico Abrahams + José Mertens

SP Dag 3: Heel veel lopen!

Het is vandaag dinsdag en dan staat er een stevige excursie op het programma.
Hier volgt het verslag van Meneer Abrahams en meneer Mertens:

Vandaag zou de dag van de grote wandeling worden. De school heeft zelf geen bussen, auto's of fietsen beschikbaar, dus wordt alles zoveel mogellijk met openbaar vervoer en te voet gedaan. Zo ook het sightseeing programma van vandaag.
Om half negen waren de leerlingen op school en vertrokken naar het Alcazar. De docenten arriveerden daar ook. Alcazar is een historisch gebouw, waar alle culturen die Andalusië (het zuidelijke deel van Spanje) heeft gekend, in verenigd zijn. Dit immense koninklijke paleis kent veel van de Moslimcultuur, de Moorse cultuur en de Katholieke cultuur. Een grote tuin rondom het paleis kent ook uit alle drie de culturen zijn duidelijke kenmerken. Een geschiedenisdocent van de ontvangende school vertelde op verschillende plekken wat over het gebouw. Dat deed hij in het Spaans en de directeur vertaalde dat. Ook de folder die we kregen, was in het Spaans. In Spanje wordt namelijk bijna alleen maar Spaans gesproken. Zelfs alle tv-programma's worden in het Spaans nagesynchroniseerd. Het is voor Spanjaarden dus een stuk lastiger om Engels te leren, dan voor ons.

 Na het paleis brachten we een bezoek aan de kathedraal van Sevilla. Wie in deze stad is geweest, moet de kathedraal bezocht hebben. Een enorm groot gebouw, dat al van verre de horizon van Sevilla bepaalt. Op 60 meter hoogte sta je bij het klokkenhuis en heb je een prachtig uitzicht over de hele stad. Het is alleen lastig om daar te komen, want in plaats van trappen, zijn er taluds aangelegd van telkens een meter of tien lang en 1,80 hoog... Naar beneden ging gemakkelijker.

Het was een lange bezichtiging van beide gebouwen. Vandaar dat rond de klok van 2 uur - lunchtijd in Spanje - de kinderen weer met hun gastkinderen mee gingen om in de middag en avond een eigen programma te volgen. De docenten gingen lunchen en brachten daarna een bezoek aan een bijzonder kunstwerk, waarvan de naam iets van champignons in zich heeft. Het zijn reusachtige stalen constructies, die door hun vorm en kleur aan enkele enorme champignons doen denken. Over de bovenkant loopt een mooi achtvormig pad, waardoor je - wederom - een formidabel uitzicht over de stad hebt. De belangrijkste kerktorens en bruggen zijn op het uitkijkpunt op kaarten aangegeven. Erg mooi! 

 

Vanaf een uur of zes zijn wij ook vrij en hebben we van de drukte van de stad genoten vanaf een gezellig terras. 

Saludar! Eric Abrahams en Hans Mertens

SP Dag 2: Opening van de conferentie

Zo snel na de Griekse conferentie is het nu al weer tijd voor de opening voor de conferentie in Spanje. Ook hier weer: prachtig weer. Je zou er bijna voor gaan emigreren.

Hier volgt het verslag van meneer Eric Abrahams en meneer Hans Mertens:

Vandaag was de eerste dag van de conferentie in Sevilla. De dag begon met een kennismakingsronde op de Spaanse school.

Elke school had een presentatie voorbereid. Vooral die van Lithouwen zag er goed uit, maar onze Niek en Désiree hebben ook op een duidelijke en energieke manier zichzelf en Prinsentuin aan de andere landen voorgesteld.
Vervolgens gingen de leerlingen aan de slag met het beschilderen van waaiers, terwijl de docenten in de bibliotheek van de school de eerste conferentie hadden.

Aansluitend volgde de lunch, het was toen al half drie.

Na enkele smakelijke Andalusische gerechten hebben Jose en Cornelio ons een rondwandeling door Sevilla gegeven. Eerst een wandeling door de universiteit van Sevilla, daarna een bezoek aan een prachtig gebouw, gebouwd voor de Wereld Tentoonstelling, die in 1929 in Sevilla was, door de Spaanse overheid, om de Spaanse rijkdom te laten zien. Enorm veel keramiek versierde het gebouw.

Niek en Désiree en hun gastkinderen hebben een roeitochtje door de vijver van het gebouw gemaakt.

Aansluitend liepen we door het park dat voor het gebouw lag en ook aangelegd is voor diezelfde wereldtentoonstelling. Duiven voeren was voor Désiree geen enkel probleem.

 Lesje dierenverzorgen: check. Doordat we ook onder een palmboom een kiekje hebben genomen, hebben we onze plantenkennis weer op peil gebracht.

SP Dag 1: De reis naar Sevilla in Spanje

Tot in de puntjes is alles voorbereid. Zelfs ministroopwafels zijn ingeslagen. Vanmorgen in alle vroegte zijn ze vertrokken. Op de foto's moeten we nog even wachten, dat zal wel vanavond worden.

Desiree, Niek en meneer abrahams hebben al een berichtje op facebook gezet dat ze op Schiphol zijn en klaar staan voor de vlucht. Meneer Abrahams zit er al helemaal is en heeft al een eerste verslagje in het Engels gemaild:

Good morning! Here is our first contribution for the blog. We left this morning at 5.30 for Schiphol Airport and arrived about an hour ago. The check-in went well, and now we are waiting for boarding. Agnes took a nice picture of us in front of the airport.

Gelukkig hebben meneer Abrahams en meneer Mertens wat later een langer verslag van de reis gemaild:

Vandaag stonden we op tijd op om te vertrekken naar Sevilla. Al om half zes in de ochtend zijn we vertrokken vanuit het huis van meneer Mertens naar Schiphol. Het inchecken ging lekker snel en was voor sommige van ons een geheel nieuwe ervaring. Paspoortcontrole hebben we nauwelijks gehad...De vlucht ging goed, de tijd vloog voorbij. Jammer genoeg was het bewolkt, dus konden we onder ons eigenlijk niks anders zien dan wolken. Na de landing op het vliegveld van Madrid, beseften we pas echt goed dat taal een probleem kan zijn. Vanaf dat vliegveld moesten we namelijk op zoek naar de trein naar Sevilla. Het bleek dat we daarvoor een bus moesten hebben en na bijna een uur stonden we op het treinstation van de Spaanse hoofdstad. Daar hebben we uitgebreid uitgerust van het lange reizen en energie opgedaan voor de treinreis die nog in het verschiet lag. Het was een erg luxe en snelle trein, die ons in tweeënhalf uur naar de andere kant van het schiereiland bracht.
Aangekomen op het station van Sevilla, kwam José, de directeur van de Spaanse gastschool ook net aan. Hij was verbaasd dat we zo vroeg waren. Een enkel telefoontje later, waren ook de gastouders en -kinderen van Niek en Désiree aangekomen en konden we allemaal naar ons logeeradres gebracht worden. Désiree heeft meteen een communiefeest meegemaakt en Niek - die toch al zeer vermoeid was - heeft enkele Spaanse gebruiken in zijn gastgezin ervaren. Meneer Mertens en ik werden naar ons hotel gebracht en vanuit daar hebben we een korte wandeling door het stadscentrum gemaakt en een hapje gegeten. Lekker!

Saludar, Eric Abrahams en Hans Mertens.

Comenius conferentie in Spanje mei 2012

Doordat in juni in Spanje de scholen gesloten zijn, ze hebben daar maar namelijk 3 maanden zomervakantie, is de conferentie een maand vervroegd. Dus volgende week zondag 6 mei vertrekt een nieuw NL-team naar Spanje. Deze keer reizen mee:

• Docent: Eric Abrahams
• Docent: Hans Mertens
• Leerling: Niek Smits
• Leering: Desiree van den Broeke

Ze zijn al goed voorbereid voor de meivakantie, lekker even nog uitrusten voor een mooie en interessante studiereis. 

GR dag 7: de terugreis van GR naar NL

Ik ben volledig op de hoogte gehouden op facebook door Richard Hartman. De moeders moesten namelijk al op tijd op weg naar Schiphol. 

Het laatste verslag van de juffen:
Het wekkertje stond weer op 7.15 uur. Tegen achten een ontbijt met Griekse yoghurt (eindelijk ) en perziken. Ook de scrumbled eggs waren aanwezig. Noah en Lotte hadden vrijdagavond al de taxi, die ons naar het vliegveld zou brengen,  geregeld bij de receptie. De koffers waren groot en zwaar van alle cadeaus die we nog gekregen hadden bij het afscheid. De toch nog jonge taxichauffeur wilde wel wat hulp bij het tillen, omdat hij het in zijn rug had ( me too!). Bij het afrekenen bleek dat hij daar 5 euro voor rekende!

Het inchecken moest gebeuren bij de balie van Transavia. Herma mocht haar koffer niet mee terug nemen,want daar was niet voor betaald. Na veel soebatten en ergernis,mocht de koffer toch mee het vliegtuig in. Weliswaar na betaling van € 20,-Weet niet wat er fout is gegaan: “Maybe in the system?”, want de dame bleef maar roepen: “It’s not in the system” en bleef maar wijzen op het schermpje voor zich. Thuis toch maar even de papieren erbij gehaald en inderdaad bleek dat er maar voor 3 koffers betaald is. In Amsterdam hebben ze ook niet goed opgelet!

Na een rustige vlucht, weer op vaderlandse bodem ( zwaarbewolkt en 10 graden), stond er een heel ontvangstcomité op ons te wachten met prachtige bloemen.

Na lekker doorrijden met het ROC- busje, werden we thuis voor de deur afgezet.Een hele ervaring rijker, genoten van de Griekse gastvrijheid, de cultuur en het mooie weer : efcharistó!